Ondan bahsederken niçin "kurdun kendisiyle konuştuğu kişi" dediğimi biliyorsunuzdur. Ama ben yine de onun bu ilginç hikâyesini kısaca anlatmak istiyorum. Çünkü bu aynı zaman da onun Müslüman oluşunun hikâyesidir. Fakat şimdi biz susalım da Seleme bize o olayı bizzat kendisi anlatsın: "Ben koyunlarımı güdüyordum. Ansızın bir kurt koyunlardan birini kapmak istedi, ben bağırıp engel oldum. Kurt, kuyruğu üzerine çömelip bana: "Allahın bana verdiği rızka engel mi olmak istiyorsun?" dedi. Ben: "Hayret şey! Kurt konuşuyor!" dedim. Kurt: "Niçin şaşırıyorsun? İşte Allahın Resulü, Medine hurmalıklarında, sizi Allaha kulluğa ve putlardan yüz çevirmeye davet edip durmaktadır!" dedi. Ben de derhal Medineye gidip Resûlullahın davetine uyup Müslüman oldum."
Gerçekten ilginç ve güzel bir olay değil mi? Onun hayatındaki güzellikler elbette ki bununla sınırlı değil. Örneğin, çok cömert olması da onun üstün yanlarından biridir. Allah için birisi kendisinden bir şey istediğinde cömertliği coşup taşardı. Âdeta canını isteseler verecek gibi olurdu. İnsanlar onun bu özelliğini bildikleri için kendisinden bir şey isteyecekleri zaman "Allah rızası için" derlerdi. Bu özelliğinden dolayı kendisini eleştirenlere şöyle cevap veriyordu: "Allah rızası için vermeyeceğim de ne için vereceğim?!"
Fakat bu kutlu delikanlının en belirgin özelliği, çok iyi bir savaşçı olmasıydı. O sayılı Arap okçularından biriydi... Sahabe arasında cesareti ile şöhret kazanmış bir yiğitti... Ok ve mızrak atışıyla, ata binişiyle usta bir süvariydi... Yaya olarak düşmanı takip eden piyadelerin kahramanıydı... Hz. Seleme (r.a.), savaşlarda gerilla taktiğini çok iyi kullanıyordu. Düşmanı şaşırtıyor, ansızın saldırıp, yenilgiye uğratıyordu. Resûlullah Efendimiz, onun bu yeteneğini, "Sizin en hayırlı piyadeniz Selemedir" diyerek övmüştü.
Hz. Selemeye de veda edip, güzide topluluk içindeki yürüyüşümüzü sürdürelim. O kadar genç var ki… Hepsi de birbirinden kıymetli ve değerli… Şimdi sizi bir delikanlıyla tanıştıracağım. Öyle bir delikanlı ki, bütün vaktini ibadete adamış. Kimden söz ettiğimi anlamış olmalısınız. Tabiî ki, Abdullah bin Amr bin Âstan söz ediyorum. Evet, o işte az ileride… Kuran okuyor… Kendini okuduğu Kurana öyle vermiş ki, çevresinde olup bitenleri umursamıyor… Haydi, yanına gidip, onu da yakından tanıyalım.
Konu: Seleme bin ekvâ (r.a.) 
Perş. Mart 19, 2009 7:00 pm
