Gassaniler Suriye’de hüküm sürmüş bir Hıristiyan Arap hanedanı. Ma’rib bendinin yıkılması sırasında Yemen’de yaşayan Ezd kabilesi, buradan ayrılarak Suriye’deki Gassan Gölü çevresine yerleştiler. Zamanla yerleştikleri bölgenin ismini alarak kendilerine Gassaniler denildi.
Hanedanı Suriye’ye götüren Sa’lebe bin Amr’ın oğlu Cafna döneminde Gassaniler, Fenike, Filistin ve Havran bölgelerini hakimiyetleri altına aldılar. Bu dönemde bölgenin en güçlü kabilesi Salihler ile Romalılara vergi vermek suretiyle iktidarlarını devam ettirdiler.
Haris bin Cabale döneminde (529-569) Salihleri yenerek nüfuzları altına alan Gassaniler bu defa da İran’la komşu oldular. İbn-i Cabale, kendilerini İran’a karşı desteklemesi şartıyla Bizans İmparatorluğuna bağlandı. Koyu bir Hıristiyan olan İbn-i Cabale’yi İmparator İustinianos, Patricius ünvanı ile Suriye bölgesindeki bütün Arap kabilelerinin reisliğine getirdi.
Cabale’nin ölümü ile yerine geçen oğlu Münzir döneminde Gassaniler zaman zaman İran’a ve zaman zaman da Bizanslılara bağlı kaldılar. 580 yılında Münzir’in İran’la anlaşma yapması üzerine Bizanslılar Anadolu Valisi Magnus idaresinde büyük bir orduyu Suriye bölgesine gönderdiler. Yakalanan Münzir ve oğulları İstanbul’a getirildi. Bundan sonra Suriye bölgesi büyük karışıklıklar ve mücadeleler içerisine düştü. Son Gassani hükümdarı Cabale bin Eyham, Bizans ordusunun safında olarak Yermük’te halife hazret-i Ömer’in ordusuna karşı savaştı. Bu savaşta Halid bin Velid komutasındaki İslam ordusu, üstün Bizans ordularını büyük bir bozguna uğrattı (635). Bu zafer sonunda bütün Suriye bölgesi Müslümanların eline geçti ve Gassani Hanedanı son buldu.