Hadis üzerine bilmek zorunda olduklarımız...

HADİS

HADİS: Kelime anlamı olarak ;Sonradan ortaya atılan söz demektir.

Istılahı anlamı: Peygamber (S.A.V) Efendimiz'in sözleri ve yaşantısının RİVAYETLERLE ortaya çıkmasıdır.

HADİSLERİN ORTAYA ÇIKMA ZAMANI:

Hicri 100. yıllarda ortaya çıkmaya başlamıştır. Yani Peygamber (S.A.V) Efendimizden 90 yıl sonra Hulefai Raşidin'den 60 yıl sonra Sahabeden ,Tabiinden , Tebea Tabiinden yıllar sonra ortaya çıkmışır.

Peygamber (S.A.V) Efendimiz'den en az üç nesil geçtikten sonra , demek ki RİVAYETTEN RİVAYETE,RİVAYETTEN RİVAYETE ,RİVAYETTEN RİVAYETE..

Bir hikaye anlatılır: Gece takbikatına çıkmış bir bölüğün komutanı en öndeki askerine fısıltıyla kulağına 'Şu anda tatbikattayız sessiz olmamız lazım ileride köprü yıkılmış yapılmasını bekliyoruz' diyerek , 'şimdi yanındaki arkadaşı'nın kulağına bunu fısılda ve bu haberi herkes yanındakine fısıldayarak söylesin bölüğün arkasına kadar bu haber ulasşın.'

Yarım saat sonra en arkadaki askerin yanına komutan gelerek 'ne olmuş' diye sorar.

Askerin cevabı 'Yarın akşam karavana da KURU FASULYE PİLAV varmış' der.

Görülüyor ki bir haber RİVAYETLE yarım saat içinde ne hale geliyor. Gerisine siz karar verin. Kaldı ki Peygamber (S.A.V) Efendimiz zamanında ve Hulefa-i Raşidin döneminde Kuran’ın dışında yazılı bir şeyde yoktur.

İŞTE KAYNAKLARIYLA KANITLAR:

Peygamber (s.a.v) Efendimiz buyurdu ki; 'BENDEN KURAN DIŞINDA BİR ŞEY YAZMAYIN KİM BENDEN KURAN DIŞINDA BİR ŞEY YAZMIŞSA İMHA ETSİN'

Müslüm –Zühd.72, Darimi-Mukaddime.42, ibni Abdil Ber- Cairülbeyanül-ilm,

Tirmizi –İlim.11

Peygamber (S.A.V) Efendimiz 'Benim tarafımdan TEBLİĞ edilen AYETLERİ herkese ulaştırınız. İsrailoğulları'nın kıssalarınıda anlatmanızda bir beis yoktur.KİM BENDEN BUNUN DIŞINDA BİR ŞEYİ SÖYLERSE ATEŞTEKİ YERİNİ HAZIRLAR' buyurmuş.

SAHİHİ BUHARİ-9.CİLD.148.HADİS

Hz. Ebubekir(r.a) Resullullah’ın vefatından sonra sahabeye 'Sizler çeşitli HADİSLER zikrediyorsunuz . Bu durumda sizden sonrakilerde daha değişik şekilde yorumlara sebep olacak şeyler ZİKREDECEKLER, ANLAŞMAZLIĞA düşecekler onun için HADİS nakletmeyin.'

ZEHEBİ-TEZKİRE.1/3

HZ .Ömer (r.a) döneminde HADİSLER çoğalmaya başlamıştı.Hz .Ömer(R.A) her yana haber göndererek ellerindeki bütün HADİSLERİ İMHA ETMELERİNİ istedi ve şöyle buyurdu;' KİTAP EHLİNİN MİŞNASI gibi sizlerde yalan yanlış şeylere sebep olmak mı istiyorsunuz?'

İbni Sa’d –Lübnan Baskısı 5/140 –Hz. Ömer Bahsi

Hz. Ömer(R.A) zamanında Ebu Derda ,Ebu Mesut El Ensari,İbni Mesut gibi sahabeler HADİS rivayet ediyorlar diye göz hapsinde tutulmuşlardır. Ve Hz Ömer(R.A) şöyle buyurmuştur; 'HADİS RİVAYET EDEREK İNSANLARI YOLDAN ÇIKARMAYIN'

ZEHEBİ-TEZKİRE.1/7, SUYUTİ-TAHZİR.156

Hz . Ali(R.A) döneminde Ebu Cuhayfe <<Ya Ali yanında Resullullah tan , Allah’ın (c.c) kitabından başka yazılı bir şey varmı? diye sorar. Hz. Ali(r.a) 'HAYIR BİLDİĞİM BİR ŞEY VARSA O DA ALLAH’IN KİŞİYE KURANI ANLAMA KABİLİYETİ VERDİĞİDİR'

SAHİHİ BUHARİ-8.CİLD 1272.HADİS

Hz. Ali (R.A) HADİS sayfalarını yok ettirmiş ve 'SİZ HADİS TEDVİN EDİP KURAN HALİNEMİ GETİRMEK İSTİYORSUNUZ' diye buyurmuştur.

EBU SAİD EL HUDRİ-BAĞDADİ TAKYİDUL-İLM.23

Demek oluyor ki Peygamber (s.a.v) Efendimiz zamanında da Hulefa-i Raşidin döneminde de YAZILI TEK BİR HADİS YOK.

O zaman bunlar nereden çıktı ? Biliyorsunuz ki şeytan boş durmuyor. Allah’ın müsadesiyle Kur'an'dan önceki bütün kitapların asıllarında değişiklikler yaptırabilmiş fakat Kuran’ın değiştirilmesinin mümkün olmadığını bilen iblis O’nu (KURAN’I) toptan kaldırmayı düşünerek bir ALTERNATİF oluşturması lazımdı, buna da ortam hazırladı. Hz. Ali ve Muaviye arasındaki tatsız olayın oluşmasını sağladı. Çünkü Müslümanlar arasında yozlaşmalarla birlikte DEJENERASYON başlamıştı. Ve EMEVİ iktidarı döneminde HADİSLER ortaya çıkmaya başladı.

Bir insan ya Allah (c.c ) ile beraberdir ya şeytan ile beraberdir. Eğer Allah (c.c) ile beraber değilseniz hüsni niyetli de olsanız şeytan size SURETİ HAKTAN görünerek kendi istediğini size yaptırır. İşte HADİS ALİMLERİ, FIKIH ALİMLERİ, ortaya çıkan HADİSLER İLE İÇTİHADLARINI yapmış, KİTAPLAR YAZMIŞ. Ancak; Topladıkları hadislerin DOĞRULUĞUNU (SAHİHLİĞİNİ) ölçmede kullandıkları yöntem ise şu şekildedir.

SAHİH HADİSLERİN TAYİNİ

Senedinde kesinlik olmayan
Senedinde kesinlik olan
Bunlarda aralarında 3 sınıfa ayrılıyor:

1.)SAHİH

2.) HASEN

3.) ZAYIF diye

UYDURMA HADİSLERİN TAYİNİ:

1.)Hadis uyduran kişinin bizzat itirafı

2.)Rivayet edilen sözde gramer hatası veya bir mana bozukluğu olması

3.)Rivayet edilenin te’vili mümkün olmayan olması

4.)Rivayet edilenin basit bir iş yönünden şiddetli ceza veya mükafat görüleceği olması

5.)Ravi’nin yalancılıkta meşhur olması

Bu yöntemlerin doğru olduğunu kabul edelim bir an.. Peki bu ALİMLER YÜZBİNLERCE HADİSİN ravilerini, Ravilerin durumlarını nasıl takip edecek? Hadi onlar kendi dönemlerinde kendilerine göre güvenilir kaynak buldu diyelim ya vatandaş ne bilecek?

BU BÜYÜK BİR ŞAÇMALIK değil mi?

Biz bunları söylemekle HADİSLERE karşı değiliz. Ancak DOĞRU olanla MEVZU (uydurma) olanı ayırma yöntemine karşıyız ve o yöntemler yüzünden bugün İSLAM ALEMİNİN yüzde doksan dokuzu CEHENNEME doğru yol alıyor. Bundan önceki yaşayanlar ha keza.

Bütün HADİS ALİMLERİ bu yöntemle HADİS KİTAPLARINI oluşturmuşlar. FIKIH ALİMLERİDE bu hadislere dayanarak MEZHEPLERİ oluşturmuşlar. Ne olmuş? FIRKALAR ortaya çıkmış öyle FIRKALAR ortaya çıkmış ki birbirleri arasında her dönem savaş olduğu herkesin malumudur.

21 / ENBİYA - 93
Ve tekattaû emrehum beynehum, kullun ileynâ râciûn(râciûne).

Ve emirlerini (uygulamalarını), kendi aralarında böldüler (fırkalara ayrıldılar). Hepsi Bize dönecek olanlardır.

23 / MU'MİNUN - 53
Fe tekattaû emrehum beynehum zuburâ(zuburan), kullu hızbin bimâ ledeyhim ferihûn(ferihûne)..

Fakat onlar, (dînin) emirlerini kendi aralarında kısımlara (fırkalara) ayırarak böldüler. Grupların hepsi, kendilerindeki (kabul ettikleri) ile ferahlanırlar.

30 / RUM - 32
Minellezîne ferrakû dînehum ve kânû şiyeâ(şiyean), kullu hızbin bimâ ledeyhim ferihûn(ferihûne).

(O müşriklerden olmayın ki) onlar, dînlerinde fırkalara ayrıldılar ve grup grup oldular. Bütün gruplar, kendilerinde olanla ferahlanırlar.

ŞEYTAN MURADINA ERMİŞ KUR’AN İŞLEMELİ BİR TORBA İÇİNDE DUVARLARA ASILMIŞ

Cenazelerde, Mevlütlerde, Mezarların başında makamıyla kıraat edilmiş. Fallarda Cinci Hocaların büyülerinde kullanılmış. Hiç kimsenin BU ALLAH’IN MUTLULUK DAVETİYESİ, MUTLULUK REÇETESİ, MUTLULUK GARANTİSİ olduğu ve hayata geçirilmesi gerektiği aklına gelmemiş.

Bu son derece normal bir olgumudur? Evet. Yukarıda söylediğimiz gibi insanlar ya Allah ile beraberdir. Hem kendilerini hemde bütün insanları kurtarma gayreti içindedir. Ya da şeytan’ la beraberdir. Hem kendini hemde bütün insanlığı felakete sürükleyecekti. (Bu Alimlerin bir kısmını tenzih ederiz. Sadece emmaniye'yi asıl kabul edenlere sözümüz.)

Allah’u Teala Nisa suresi 118 -119 ve 120. ayetlerinde şöyle buyuruyor:

4 / NİSA - 118
Leanehullâh(leanehullâhu), ve kâle le ettehizenne min ibâdike nasîben mefrûdâ(mefrûdan).

Allah, ona (şeytana) lânet etti. O da dedi ki: “Elbette ben, Senin kullarından belirli bir pay edineceğim.”

4 / NİSA - 119
Ve le udillennehum ve le umenniyennehum ve le âmurennehum fe le yubettikunne âzânel en’âmi, ve le âmurennehum fe le yugayyirunne halkallâh(halkallâhi), ve men yettehıziş şeytâne veliyyen min dûnillâhi fe kad hasire husrânen mubînâ(mubînen).

Onları elbette dalâlette bırakacağım ve onları emaniyyeyi emrederek kuruntulara düşüreceğim ve onlara kesin olarak emredeceğim ve onlar, davarların kulaklarını kesecekler ve onlara emredeceğim, Allah'ın yarattıklarını değiştirecekler. Ve kim, Allah'tan gayrısını, şeytanı dost edinirse şüphesiz o, apaçık bir hüsranla hüsrana uğramıştır.

4 / NİSA - 120
Yeıduhum, ve yumennîhim, ve mâ yeıduhumuş şeytânu illâ gurûrâ(gurûren).

(Şeytan) onlara vaad eder. Onları emmaniye'ye düşürür, kuruntuya düşürür. Oysa ki; şeytanın, onlara vaadi sadece aldatmadır (aldatmaktan başka bir şey vaadetmez).

Peki biz bu Alimlerin neden şeytan ile ilişkili olduklarını söylüyoruz? Çünkü: EMMANİYE'Yİ emreden şeytan; Bunlarda (Alimlerde) istemeyerek te olsa onun akıntısına kapılmışlardır.

NEDİR EMANİYYE:

Bakara suresi'nin 78 ve 79. ayetlerinde tarif ediyor Allah’u Teala:

2 / BAKARA - 78
Ve minhum ummiyyûne lâ ya’lemûnel kitâbe illâ emâniyye ve in hum illâ yezunnûn(yezunnûne).

Onlardan bir kısmı ümmîlerdir. Onlar (Allah'ın) Kitabı'nı bilmezler, sadece emaniyyeyi (kişilerin yazdığı kitapları) bilirler. Ve onlar sadece zannediyorlar.

2 / BAKARA - 79
Fe veylun lillezîne yektubûnel kitâbe bi eydîhim summe yekûlûne hâzâ min indillâhi li yeşterû bihî semenen kalîlâ(kalîlen), fe veylun lehum mimmâ ketebet eydîhim ve veylun lehum mimmâ yeksibûn(yeksibûne).

Yazıklar olsun onlara ki; elleriyle kitap yazarlar, sonra da (emaniyye bilgiler içeren) bu yazdıklarını az bir bedel (para) karşılığında satmak için: “Bu, Allah'ın indindendir.” derler. Yazıklar olsun onlara, elleriyle yazdıkları şeylerden dolayı. Yazıklar olsun onlara, kazandıkları şeyler sebebiyle.

İşte topladıkları kendilerine göre SAHİH ama gerçekte MEVZU olan HADİSLER, bu HADİSlerle yazılan dini KİTAPLAR ve bu HADİSlerle yazılan KURAN MEALLERİ hepsi EMANİYYEYE dayalıdır.

Neden şeytanla ilişki kurdular? Allah(c.c) ile ilişki yoksa otomatik olarak şeytan ile ilişkilidir herkes. Şeytan onlara yaptıklarını güzel gösterir.

6 / EN'AM - 43
Fe lev lâ iz câehum be’sunâ tedarraû ve lâkin kaset kulûbuhum ve zeyyene lehumuş şeytânu mâ kânû ya’melûn(ya’melûne).

Böylece onlara darlığımız geldiği zaman yalvarsalardı olmaz mıydı? Fakat onların kalpleri kasiyet bağladı (katılaştı). Şeytan, onlara yapmış oldukları şeyleri süsledi (güzel gösterdi).

Niçin kalpleri KASİYET bağlamıştır? Çünkü onlar HİDAYET kavramını bilmiyorlar, dolayısıyla Allah’a Ulaşmayı dilemedikleri için Allah (c.c) onları HİDAYETE erdirmeyi murad etmez.

13 / RAD - 27
Ve yekûlullezîne keferû lev lâ unzile aleyhi âyetun min rabbih(rabbihi), kul innallâhe yudillu men yeşâu ve yehdî ileyhi men enâb(enâbe).

Ve kâfirler: “Ona, Rabbinden bir âyet (mucize) indirilse olmaz mı?” derler. De ki: “MUHAKKİ ALLAH DİLEDİĞİNİ DALALETTE BIRAKIR VE O’NA (ALLAH’A)YÖNELENİ KENDİNE ULAŞTIRIR (HİDAYETE ERDİRİR)

42 / ŞURA - 13
Şerea lekum mined dîni mâ vassâ bihî nûhan vellezî evhaynâ ileyke ve mâ vassaynâ bihî ibrâhîme ve mûsâ ve îsâ, en ekîmûd dîne ve lâ teteferrekû fîh(fîhi), kebure alel muşrikîne mâ ted’ûhum ileyh(ileyhi), allâhu yectebî ileyhi men yeşâu ve yehdî ileyhi men yunîb(yunîbu).

(Allah) dînde, onunla Hz. Nuh'a vasiyet ettiği (farz kıldığı) şeyi (şeriati); “Dîni ikame edin (ayakta, hayatta tutun) ve onda (dînde) fırkalara ayrılmayın.” diye Hz.. İbrâhîm'e, Hz. Musa'ya ve Hz. İsa'ya vasiyet ettiğimiz şeyi sana da vahyederek, size de şeriat kıldı. Senin onları, kendisine çağırdığın şey (Allah'a ulaşmayı dileme) müşriklere zor geldi. Allah, dilediğini Kendisine seçer ve O'na yöneleni, Kendisine ulaştırır (ruhunu hayatta iken Kendisine ulaştırır).

Dolayısıyla onların göğüslerini şerh etmez:

6 / EN'AM - 125
Fe men yuridillâhu en yehdiyehu yeşrah sadrehu lil islâm(islâmi), ve men yurid en yudıllehu yec’al sadrehu dayyikan haracen, ke ennemâ yassa’adu fîs semâi, kezâlike yec’alûllâhur ricse alâllezîne lâ yu’minûn(yu’minûne).

Öyleyse Allah kimi Kendisine ulaştırmayı dilerse onun göğsünü yarar ve (Allah'a) teslime (İslâm'a) açar. Kimi dalâlette bırakmayı dilerse, onun göğsünü semada yükseliyormuş gibi daralmış, sıkıntılı yapar. Böylece Allah, mü'min olmayanların üzerine pislik (azap, darlık, güçlük) verir.

Göğsü şerh olmayanında kalbine nur girmez.

39 / ZUMER - 22
E fe men şerehallâhu sadrehu lil islâmi fe huve alâ nûrin min rabbih(rabbihi), fe veylun lil kâsiyeti kulûbuhum min zikrillâh(zikrillâhi), ulâike fî dalâlin mubîn(mubînin).

Allah kimin göğsünü İslâm için (Allah'a teslim için) yarmışsa artık o, Rabbinden bir nur üzere olur, değil mi? Allah'ın zikrinden kalpleri kasiyet bağlayanların vay haline! İşte onlar, apaçık dalâlet içindedirler.

Nur girmeyen kalpleri, ZİKİR yapsa da diğer ibadetleri yapsa da KASİYET bağlar. ( katılaşır)

Bu alimler kendilerine şeytanın yardım ettiğinin farkında değiller. Bazılarının sonradan aklı başına gelmiş, Allah’ın yoluna girmiş ve Allah(c.c) ile beraber olabilmiş işte İmam-ı Azam, Ebu Hanife, İmamı Şafi, İmamı Azam’ın esas adı Numan dır ve şöyle söylemiştir.

'Eğer bir tarikata intisap etmemiş olsaydı Numan hali olurdu DUMAN'

Mürşidi Ma’rufu Kerhi idi. İmamı Şafi’nin Mürşidi de Şeybani Rai idi.

Alimlerin hal ve söylemlerinden örnekler verelim.

Zahiri mezhebinin imamlarından Ibnu Hazm en edulisi Hicri (384-456)

Ben yalnız Hakka tabi olurum hiçbir mezhebe tabi olmam.
Ben hiddette fayda gördüm
Allah’a kulları vasıtasıyla yaklaşılamaz.
Mezhepler Tarihi –Muhammed Ebu Zehra

Bir mezhebe tabi olmaması normaldir.
'Ben Hiddette Fayda gördüm' sözü tamamen şeytana tabi olduğunu açıkça gösteriyor.
HİDDET, ÖFKE Kavga sebebidir nefret içerir,bunlar tamamen nefsin afetleridir ve şeytana kapılarının daima açık olduğunu gösterir.

Bir sonraki sözü de 'Allah’a Kullar’ı vasıtasıyla yaklaşılmaz' bunu gösteriyor.

3 / AL-İ İMRAN - 112
Duribet aleyhimuz zilletu eyne mâ sukıfû illâ bi hablin minallâhi ve hablin minen nâsi ve bâû bi gadabin minallâhi ve duribet aleyhimul meskeneh(meskenetu), zâlike bi ennehum kânû yekfurûne bi âyâtillâhi ve yaktulûnel enbiyâe bi gayri hakk(hakkın), zâlike bimâ asav ve kânû ya’tedûn(ya’tedûne).

Onların üzerlerine, nerede olurlarsa olsunlar zillet (alçaklık) damgası vurulmuştur. Ancak Allah'ın ipine ( Sıratı Mustakîm) ve insanlardan bir ipe (Allah'a ulaştıracak olan mürşide) sarılanlar (ulaşanlar), müstesna. (Onlar) Allah'ın gazabına uğradılar ve üzerlerine MESKENET (miskinlik) damgası vuruldu. İşte buna sebep; onların kesinlikle Allah'ın âyetlerini inkâr etmiş olmaları ve haksız yere peygamberleri öldürmüş olmalarıdır. İşte bu; onların (Allah'a) isyan etmelerinden ve haddi aşmış olmalarındandı.

Bir çok ayeti kerime de Allah’ın tayin ettiği, Hidayetçilerin'den, Resullerin'den, Mürşidlerin'den Bahsediyor. Bunlar Allah’ın sözleridir. Bunlara itibar etmeyen otomatik olarak şeytan’a itibar edecek ve onun DAVULUNU çalacak o yolda mücadele edecektir.

6 / EN'AM - 121
Ve lâ te’kulû mimmâ lem yuzkerismullâhî aleyhi ve innehu le fısk ( fısk un), ve inneş şeyâtîne le yûhûne ilâ evliyâihim li yucâdilûkum ve in eta’tumûhum innekum le muşrikûn(muşrikûne).

Ve üzerine Allah'ın ismi anılmayan şeylerden yemeyin. Ve muhakkak ki; o fısktır. Ve şeytanlar, mutlaka sizinle mücâdele etmeleri için dostlarına vahyederler. Ve şâyet onlara itaat ederseniz (uyarsanız), mutlaka siz müşrikler olursunuz.

İBNİ TEYMİYE Hicri(661-728) Mezhep imamlarından

Öfkeli, Haşin, Kızgın ve düşmanlarına sert
Tasavvuf ehline karşı
Ruh’un Allah’a vasıl olup yokolmasını, Vahdedi Vücudu, Kadri ve Rufailere verilen özellikleri (Ateşe karşı duyarsızlıklarını) HOKKABAZLIK
Olarak almıştır.

İşte bu Mezhep imamı bütün NEFSİN AFETLERİYLE adeta övünen,Allah’ın VELİLERİNE düşman olan ,Allah’ın Kuranda ki olmazsa olmaz şartı olan ALLAH’A ULAŞMAYI ONA VASIL OLMAYI inkar eden bu Alim’e herhalde Allah’ la beraberdir diyemezsiniz. Peki kiminle beraberdir? ŞEYTANLA...

13 / RAD - 25
Vellezîne yankudûne ahd allâhi min ba’di mîsâkıhi ve yaktaûne mâ emerallâhu bihi en yûsale ve yufsidûne fîl ardı ulâike lehumul la’netu ve lehum sûud dâr(dâri).

Onlar, misaklerinden sonra (Allah'a ruhlarını, vechlerini, nefslerini ve iradelerini teslim edeceklerine dair ezelde Allah'a misak verdikten sonra) Allah'ın ahdini bozarlar (ruhlarını, vechlerini, nefslerini ve iradelerini Allah'a teslim etmezler). Ve Allah'ın, O'na (Allah'a) ulaştırılmasını emrettiği şeyi keserler (ruhlarını Allah'a ulaştırmazlar). Ve yeryüzünde fesat çıkarırlar (başka insanların da Sıratı Mustakîm'e ulaşmalarına mani oldukları için fesat çıkarırlar). Lânet onlar içindir. Ve yurdun kötüsü (cehennem) onlar içindir.

22 / HAC - 3
Ve minen nâsi men yucâdilu fîllâhi bi gayri ilmin ve yettebiu kulle şeytânin merîd(merîdin).

Ve insanlardan öyle kimseler vardır ki; ilmi olmaksızın, Allah hakkında mücâdele eder ve bütün azgın şeytanlara tâbî olur(lar).

Bunlar daima DALALETTE kalacak olanlardır.

28 / KASAS - 50
Fe in lem yestecîbû leke fa’lem ennemâ yettebiûne ehvâehum, ve men edallu mimmenittebea hevâhu bi gayri huden minallâh(minallâhi), innallâhe lâ yehdil kavmez zâlimîn(zâlimîne).

Bundan sonra eğer sana icabet etmezlerse (senin hidayete erdirme davetine uymazlarsa), bil ki onlar heveslerine tâbîdirler. Allah'tan bir hidayetçi olmaksızın ( hidayetçiye değil de) kendi heveslerine tâbî olandan daha çok dalâlette kim vardır? Muhakkak ki Allah, zalimler kavmini hidayete erdirmez.

Ancak bunların hepsinin aynı olmadığı bir gerçektir.

El Kafi ; İmam Caferüs Sadıktan şöyle rivayet eder: 'İKİ KİŞİNİN ÜZERİNDE İHTİLAF ETTİĞİ ŞEYİN ASLI MUTLAKA KURAN’DA MEVCUTTUR.FAKAT İNSAN AKLI ONA ULAŞAMAMAKTADIR.'

Müsnedül İmamı Cafer 1/5 Lübnan Baskısı

Ne demek istiyor İmamı Caferussadık Hz. ?

İnsan, aklı ile Allah’ın gerçeklerini kavrayamaz. Akıl, her olayda (imtihanda) iki müşavirin müşaveresine karar vererek fizik vücudu yönlendirir. Bu müşavirlerin birisi NEFİS tir ve o, daha ziyade şeytanla beraberdir. Onun istediği gibi Müşaveresini bildirir. Diğeri RUH’tur daima Allah ile beraberdir.(Allah’ın Ruhudur) Allah’ın istediği doğrultuda müşaveresini bildirir. Olayları değerlendirmede; ya şükretme(rıza) vardır.Çünkü bu hayırdır.(Bizim irademiz dışında oluşan olaylar ya Allah’ın takdiridir yada Allah’ın Müsadesiyledir.) Yada küfretme (isyan ,örtme ) vardır.

Allah’u Teala Zümer 7 de buyuruyor ki

39 / ZUMER - 7
İn tekfurû fe innallâhe ganiyyun ankum, ve lâ yerdâ li ıbâdihil kufr(kufra), ve in teşkurû yerdahu lekum, ve lâ teziru vâziretun vizra uhrâ, summe ilâ rabbikum merciukum fe yunebbiukum bimâ kuntum ta’melûn(ta’melûne), innehû alîmun bi zâtis sudûr(sudûri).

Eğer inkâr ederseniz, muhakkak ki Allah, sizden Gani'dir (size ihtiyacı yoktur). Ve O, kulları konusunda küfre razı olmaz. Ve eğer şükrederseniz sizden razı olur. (Hiç)bir günahkâr, diğerinin (başkasının) günahını yüklenmez. Sonra dönüşünüz Rabbinizedir. Böylece size yapmış olduklarınızı haber verecek. Muhakkak ki O, sinelerde olanı bilendir.

Akıl nefsin müşaveresi doğrultusunda karar vermişse küfretmiştir ve imtihanı kaybetmiştir. Daha sonraki olaylarla tekrar tekrar imtihan olacaktır. Aklını kullanamadığı için azaba düçar olacaktır.(DÜNYADA)

Eğer ölümüne kadar imtihanları kazanıp Allah’ın yoluna giremezse (Allah’a ulaşmayı dileyip Hidayete eremezse ) Kıyamette de büyük azaba düçar olacaktır.

10 / YUNUS - 100
Ve mâ kâne li nefsin en tu’mine illâ bi iznillâh(iznillâhi), ve yec’alur ricse alellezîne lâ ya’kılûn(ya’kılûne).

Ve Allah'ın izni olmaksızın, bir kimsenin (bir nefsin) mü'min olması (mümkün) olamaz. Ve (Allah), akıl etmeyen kimselerin üzerine ceza (azap, pislik) verir.

Akıl eğer RUH’un müşaveresi doğrultusunda karar vermişse şükretmiştir.Allah’ın rızasını kazanmıştır. (Ön rıza)

Bütün insanlara Allah’a dönüp (Ulaşmayı dileyip) teslim olma daveti (Zumer54) ulaştırılır.

39 / ZUMER - 54
Ve enîbû ilâ rabbikum ve eslimû lehu min kabli en ye’tiyekumul azâbu summe lâ tunsarûn(tunsarûne).

Ve Rabbinize (Allah'a) yönelin (ruhunuzu Allah'a ulaştırmayı dileyin)! Ve size azap gelmeden önce O'na (Allah'a) teslim olun (ruhunuzu, vechinizi, nefsinizi, iradenizi Allah'a teslim edin). (Yoksa) sonra yardım olunmazsınız.

İşte Allah’ın Rızasına tabi olanlar:

5 / MAİDE - 16
Yehdî bihillâhu menittebea rıdvânehu subules selâmi ve yuhricuhum minez zulumâti ilen nûri bi iznihî ve yehdîhim ilâ sırâtın mustakîm(mustakîmin).

Allah (c.c.), rızasına tâbî olan kişiyi onunla (Resûlü ile) teslim yollarına hidayet eder. Kendi izniyle onları karanlıktan aydınlığa (zulmetten nura) çıkarıp Sırât-ı Mustakîm'e hidâyet eder (ulaştırır).

Mutlaka Allah’a teslim olma yolunda işittirilir ve kalplerine İHBAT konularak idrak ettirilir.

22 / HAC - 54
Ve li ya’lemellezîne ûtul ılme ennehul hakku min rabbike fe yu’minû bihî fe tuhbite lehu kulûbuhum, ve innallâhe le hâdillezîne âmenû ilâ sırâtın mustakîm(mustakîmin).

Ve kendilerine ilim verilenlerin, onun (irşad makamının, Velî Resûl'ün, Nebî Resûl'ün) söylediklerinin Rabbinden bir hak olduğunu bilmeleri, O'na îmân etmeleri, onların kalplerinin O'nu (Allah'ı) idrak etmesi (kalplerinden ekinnetin alınıp yerine ihbat sistemi konarak kalplerin mutmain olması) içindir. Muhakkak ki Allah, âmenû olanları (Allah'a ulaşmayı dileyenleri) mutlaka Sıratı Mustakîm'e hidayet edendir.

Ve o zaman şu ilme sahip olur. Allah’a ulaşmak var ,Farz ve benimde Ruhum Allah’a ulaşacaktır. Bu ilme sahip olanlar HİDAYETE adım atmışlardır. Bütün Sahabe bunu gerçekleştirmiş mi? Evet.

39 / ZUMER - 17
Vellezînectenebût tâgûte en ya’budûhâ ve enâbû ilâllâhi lehumul buşrâ, fe beşşir ıbâd(ıbâdi).

Ve onlar ki; taguta (insan ve cin şeytanlara) kul olmaktan içtinap ettiler (kaçındılar, kendilerini kurtardılar). Çünkü Allah'a yöneldiler (Allah'a ulaşmayı dilediler). Onlara müjdeler vardır. Öyleyse kullarımı müjdele!

Sonra ne olmuşlar?

2 / BAKARA - 151
Kemâ erselnâ fîkum resûlen minkum yetlû aleykum âyâtinâ ve yuzekkîkum ve yuallimukumul kitâbe vel hikmete ve yuallimukum mâ lem tekûnû ta’lemûn(ta’lemûne).

Nitekim size içinizde (görev yapmak üzere) sizden bir Resûl (Peygamber) gönderdik ki; âyetlerimizi size tilâvet etsin (okuyup açıklasın) ve sizi (nefsinizi) tezkiye etsin, size kitap ve hikmet öğretsin ve (hikmetin de ötesinde) bilmediğiniz şeyleri öğretsin.

Sahabenin AKLI sadece Allah’a ulaşmayı dilemeye yetti geri kalanı Allah tarafından gerçekleştirildiğini görüyoruz. Ana dili ARAPÇA olan içinde Üniversite mezunu olanlarında var olduğu sahabeye ÜMMİ (okuma yazma bilmeyen ) RESUL Ayetleri açıklayıp onların nefislerini TESKİYE edip RUHLARI Allah’a ulaşınca (Velayete erince-Hidayete erince)KİTABI öğretiyor. Sonra HİKMETİ daha sonra HİKMETİN ÖTESİNİ. Kim öğretiyor? Allah’ın iradesinde (Tasarrufunda) bulunan Peygamber (S.A.V) Efendimiz öğretiyor. İşte burası ALLAH’IN ÜNİVERSİTESİ Profösörü de Allah’ın Tayin ettiği RESUL. Kıyamete kadar da Allah’ın Üniversiteleri hep olacaktır.Tayin ettiği Profösörleri hep olacaktır. Yukarıda bahsi geçen Allah’ın rızasına tabi olup İlim sahibi olan (Allah’a Ulaşmayı dileyen) kişi HACET NAMAZI kılarak Allah’ın Tayin ettiği Mürşidini (Hidayetçişini, Resulünü, İmamını )Allahtan Sorarak bulacaktır.

5 / MAİDE - 35
Yâ eyyuhellezîne âmenû ttekûllâhe vebtegû ileyhil vesîlete ve câhidû fî sebîlihi leallekum tuflihûn(tuflihûne).

Ey âmenû olanlar (Allah'a ulaşmayı, teslim olmayı dileyenler); Allah'a karşı takvâ sahibi olun ve O'na ulaştıracak vesileyi isteyin . Ve O'nun yolunda cihad edin. Umulur ki böylece siz felâha erersiniz.

2 / BAKARA - 45
Vesteînû bis sabri ves salât(sâlâti), ve innehâ le kebîretun illâ alel hâşiîn(hâşiîne).

(Allah'tan) sabırla ve namazla istiane (yardım) isteyin. Ve muhakkak ki o (hacet namazı ile Allah'a ulaştıracak mürşidini sormak), huşû sahibi olanlardan başkasına elbette ağır gelir.

2 / BAKARA - 46
Ellezîne yezunnûne ennehum mulâkû rabbihim ve ennehum ileyhi râciûn(râciûne).

O (huşû sahipleri) ki; onlar, Rab'lerine (dünya hayatında) muhakkak mülâki olacaklarına ve (sonunda ölümle) O'na döneceklerine yakîn derecesinde inanırlar.

Ona tabi olduğunda nefsi TESKİYE olacak RUHU Allah’a ULAŞACAK (Hidayet erecek –Velayete ulaşacak) o zaman o kişiye KİTAP öğretilir,HİKMET öğretilir.

3 / AL-İ İMRAN - 164
Le kad mennallâhu alel mu’minîne iz bease fîhim resûlen min enfusihim yetlû aleyhim âyâtihî ve yuzekkîhim ve yuallimuhumul kitâbe vel hikmeh(hikmete), ve in kânû min kablu le fî dalâlin mubîn(mubînin).

Andolsun ki mü'minlerin (başlarının) üzerine (devrin imamının ruhu) bir ni'met olmak üzere kendi zamanlarında, kendi içlerinden bir resûl beas ederiz, onların aralarında (kendi kavminin içinde) onlara Allah'ın âyetlerini tilâvet eder, onları tezkiye eder ve onlara kitap ve hikmeti öğretir. Ondan evvel (resûle tâbî olmadan evvel) onlar açık bir dalâlet içinde idiler.